Carolyn Hax: ‘Mooie’ vierjarige krijgt voortdurend lof voor haar uiterlijk

Ik probeer me meer te concentreren op het prijzen van haar humor, het leren van nieuwe dingen en haar vriendelijkheid. Maar deze wereld heeft vaak andere prioriteiten voor meisjes, en het lijkt erop dat ze veel daarvan heeft geïnternaliseerd. Hoe kan ik haar of anderen doorverwijzen als dit zich voordoet?

Anoniem: Afgezien van een serieus gesprek met je familie – “Help me hier, mensen” – kun je (helaas) niet veel doen aan de omgevingsfocus op uiterlijk. Als zodanig, proberen het tegenhouden ervan door middel van omleiding zal lastig, nutteloos en mogelijk contraproductief zijn als uw dochter er getuige van is. “Oh, je meisje is zo mooi!” “Ja, ze is ook slim!” Uhm. Niet dat je zo onhandig zou zijn, maar een slim kind doorziet subtiliteit ook. Zeg gewoon ‘bedankt’ en ga verder.

Bovendien riskeert het maken van tegenargumenten dat je haar aangeeft dat je het er niet mee eens bent dat ze mooi is, wat net zo grondig met haar hoofd kan rommelen als een door uiterlijk geobsedeerde samenleving dat kan, en nog veel meer.

Overweeg dus in plaats daarvan om uw huis, uw waarden en de omgeving die u kunt controleren, te versterken. Zorg ervoor dat ze betrokken is bij activiteiten die de aandacht afleiden van het zelf – vrijwilligerswerk bijvoorbeeld, of leren een volledig bijdragende rol te spelen in een huishouden, of uitdagende, coöperatieve dingen ondernemen, zoals een team sport- of hondentraining of muziek maken. Moedig lezen en creativiteit aan, praat over programma’s die jullie samen bekijken, ga naar musea, ga naar buiten in de natuur.

Het kan zijn dat ze zich niet met deze dingen bezighoudt met het enthousiasme dat ze heeft voor haar eigen schoonheid en die van anderen. Esthetiek heeft ook waarde. Maar als je ervoor zorgt dat je alternatieven cultiveert als onderdeel van een volwaardig leven, dan zullen ze er allemaal voor haar zijn als het uiterlijk van een waardensysteem haar onvermijdelijk in de steek laat.

Hallo, Carolyn: Mijn broer en schoonzus krijgen een kindje. Het is hun eerste en waarschijnlijk enige baby gezien hun leeftijd. Mijn schoonzus heeft me verteld dat ze geen bezoek wil als de baby arriveert.

Ik woon 30 minuten verderop en heb geen idee wanneer ik hem ontmoet. Hoe kom ik er overheen dat ik me gekwetst voel omdat ik als ‘bezoeker’ word behandeld en hoe ik opgewonden kan raken over de baby?

Pijn doen: Je bent een bezoeker! Zelfs als je een geliefde bent, val je buiten de cirkel van drie. Het is niet persoonlijk. Een nieuwe baby is een allesverslindende verandering in levens, en de kans is groot dat het stel vooraf advies heeft gekregen om de boel leeg te maken. Het is slim voor hen om dat te doen, omdat erachter komen dat ze daadwerkelijk klaar zijn voor gasten en vervolgens mensen uitnodigen voor een bezoek VEEL gemakkelijker is dan erachter komen dat ze er nog niet klaar voor zijn en mensen eruit moeten gooien of de uitnodiging intrekken.

Het beste oom/tante-materiaal heeft veel flexibiliteit en weinig harde gevoelens. Gefeliciteerd.

· Ik begrijp; Ik zat niet in die eerste kleine kring om de baby van mijn broer te verwelkomen. Maar de relatie gaat niet over dat eerste kleine, pasgeboren stukje, het gaat erom je knabbeltje te helpen de wijdere wereld van je gezin iets later te ontdekken.

· Ik begrijp dat de vraag om weg te blijven misschien hard klinkt, maar het helpt nieuwe ouders echt om te beoordelen wat ze nodig hebben in een tijd van enorme overgangen, behoeften en emoties.