De misdaadproclamatie van Biden is zeker iets

Op de website van de White House Briefing Room staat een reeks proclamaties van afgelopen vrijdag, waaronder proclamaties die te maken hebben met de National Park Week, Earth Day 2024, de National Volunteer Week en vervolgens ‘A Proclamation on National Crime Victims’ Rights, 2024’. de langste van de verschillende proclamaties.

Na een algemene eerste paragraaf over slachtoffers van misdaden, gaat Bidens proclamatie regelrecht in op de zelffelicitaties. “Sinds ik voor het eerst aan de macht kwam, heeft mijn regering onvermoeibaar samengewerkt met wetshandhavers, slachtoffers van misdrijven en andere gemeenschapsleiders in het hele land om de Amerikanen veilig te houden”, beweerde het rapport. “Samen hebben we historische vooruitgang geboekt. Vorig jaar hadden de Verenigde Staten een van de laagste cijfers van alle geweldsmisdrijven in meer dan 50 jaar. Moord, verkrachting, zware mishandeling en diefstal zijn allemaal scherp gedaald, net als inbraken en vermogenscriminaliteit. en diefstal.”

Er is iets lastigs aan de criminaliteitscijfers en aan die zogenaamde ‘historische vooruitgang’ die Biden de laatste tijd maar al te graag aanprees.

Wat Biden en degenen die dergelijke cijfers vieren niet vermelden, is hoe staten moeite hebben gehad om het nieuwe rapportagesysteem van de FBI bij te houden. Er ontbreken belangrijke gegevens. Zoals de Washington Examiner eerder deze maand onderzocht:

…In feite is de geweldsmisdaad substantieel gestegen ten opzichte van het niveau van 2019, en de schijnbare daling van vorig jaar is minder groot dan het lijkt.

Een deel van het probleem is de manier waarop politiediensten overtredingen melden aan de FBI. De FBI vroeg en eiste vervolgens dat wetshandhavingsinstanties zouden ‘overstappen’ van het systeem dat ze decennia lang gebruikten naar een nieuw, gedetailleerder maar belastend systeem. Het mandaat van 2021 om NIBRS te gebruiken voor het indienen van misdaadgegevens bleek een ramp, omdat overbelaste afdelingen, vooral in grote steden, er niet in slaagden de naleving te bereiken en dus geen gegevens indienden.

In 2019 heeft 89% van de instanties die 97% van de bevolking bestrijken gegevens ingediend, maar in 2021 is die dekking gedaald tot minder dan 63% van de afdelingen die toezicht houden op slechts 65% van de bevolking. Chicago, Los Angeles en New York City hebben allemaal geen misdaadgegevens ingediend. Om de deelname te vergroten, versoepelde de FBI in 2022 de NIBRS-vereiste, waardoor agentschappen via het oude systeem konden rapporteren.

Maar veel andere steden, zoals St. Louis, die waren overgestapt op de nieuwe methode, hebben nog steeds moeite om hieraan te voldoen en gedeeltelijke of foutieve gegevens in te dienen. De FBI compenseert dit door zwaarder te vertrouwen op “schattingen” of geïnformeerd giswerk, om de gaten op te vullen en geaggregeerde gegevens te produceren.

Deze methode voor het afleiden van de totalen van overtredingen is gebaseerd op vergelijkbare jurisdicties en trends uit het verleden, maar is gevoelig voor fouten omdat ze geen compensatie kan bieden voor lokale factoren of gebeurtenissen. Het vergelijken van het aantal moorden in Baltimore in 2015 met de trends in vergelijkbare steden zou bijvoorbeeld een vertekend resultaat opleveren. Baltimore, geteisterd door rellen en een politie-optreden, zag het aantal moorden dat jaar met 62% stijgen. In vergelijkbare steden stegen de moorden in Cleveland slechts met 15%, terwijl ze in Detroit met 1% daalden en in Memphis met 4%.

En de cijfers die de agentschappen aan de FBI rapporteren, komen niet overeen met de publiekelijk gerapporteerde cijfers van de agentschappen. Voor Baltimore rapporteerde de FBI 225 moorden in 2023, maar de stad rapporteerde er 262 – wat betekent dat de FBI 37 moorden achterwege heeft gelaten… Deze trend is over de hele linie consistent: terwijl de cijfers van de FBI op stadsniveau uit 2022 de eigen gegevens van de politie volgen, De cijfers voor 2023 zijn consequent te laag in het aantal overtredingen. Elke jaar-op-jaar vergelijking overdrijft de daling.

Andere maatstaven voor misdaadniveaus ondermijnen, of vertroebelen op zijn minst, de waarheidsgetrouwheid van de gegevens van de FBI, die gebaseerd zijn op “gerapporteerde” misdrijven door slachtoffers en wetshandhavers zelf. Uit het eigen slachtoffersonderzoek van de federale overheid, dat probeert de kloof tussen het aantal daadwerkelijke misdrijven en het aantal dat bij de politie wordt gemeld, in kaart te brengen, blijkt dat de overtredingspercentages veel hoger zijn dan bij de FBI. Bovendien doet een steeds groter deel van de slachtoffers helemaal geen melding van hun slachtofferschap. In 2022 nam slechts 42% van de slachtoffers van geweldsmisdrijven en 33% van de slachtoffers van vermogenscriminaliteit de moeite om aangifte te doen bij de politie.

Die onderrapportage vermindert de betrouwbaarheid van de FBI-cijfers bij het meten van de werkelijke overtredingsniveaus. Zo zijn het aantal overvallen, dat qua volume ruwweg 25% van alle geweldsmisdrijven uitmaakt, vergeleken met 5% moord, volgens de FBI tussen 2019 en 2022 met 18% afgenomen, terwijl uit het slachtofferonderzoek een stijging met 30% blijkt.

Een andere complicerende factor is de onderrapportage door de politie zelf, die mogelijk onder druk staat om misdrijven te ‘downchargeren’ of de slachtoffers ervan te weerhouden aangifte te doen. Hoewel de prevalentie van onderrapportage door de politie moeilijk te kwantificeren is, is uit onderzoek gebleken dat de politie van Los Angeles tussen 2005 en 2012 duizenden misdaden, voornamelijk gewelddadige aanvallen, heeft uitgewist door ze opnieuw te classificeren als lichtere misdrijven of ze helemaal niet te hebben vastgelegd. De vage wiskunde verlaagde de criminaliteit in de stad kunstmatig met 7%. Een dergelijk misdrijf, waarbij ambtenaren onder enorme druk staan ​​om vooruitgang te boeken in de misdaadbestrijding, zou slechte gegevens in het schattingsmodel van de FBI injecteren, waardoor de fouten alleen maar groter zouden worden.

Greg Gutfeld van Fox News verwees naar dit rapport in een monoloog voor “Gutfeld!” onlangs, dat online werd gedeeld onder de passende kop: “Links is goed in het negeren van de realiteit en haar slachtoffers.”

“Ze gebruiken afgeleide statistieken, wat mij bij deze regel brengt: als je denkt dat de cijfers stinken, komt dat omdat ze ze uit hun reet hebben gehaald”, zei Gutfeld over liberale steden als New York, Los Angeles en Chicago. “Want als je een sterke prikkel hebt om misdaad te bagatelliseren, dan doe je dat. En nu voelen de slachtoffers de hopeloosheid van het rechtssysteem en zijn ze gestopt met het melden van misdaden. Kun je het hen kwalijk nemen?”

“Dat is de reden waarom de FBI beweert dat de gewelddadige overvallen tussen 2019 en 2022 met bijna 20 procent zijn gedaald, terwijl uit het eigen slachtoffersonderzoek van de regering blijkt dat deze in werkelijkheid met 30 procent zijn gestegen. De regering zegt dus: ‘Geloof ons, niet het meisje met de dikke lip en de vermiste’. iPhone”, vervolgde hij. “Dus de werkelijke misdaad neemt helemaal niet af, het is alleen zo dat er minder misdaden worden gemeld, omdat het geen straf is als de scheidsrechter het niet heeft genoemd.”

Zelfs de linkse Guardian heeft dit jaar en vorig jaar gewaarschuwd voor onvolledige gegevens.

Er zijn ook verontrustende misdaadcijfers in helderblauwe steden als Washington, DC en New York, die de Republikeinen van het Huis van Afgevaardigden tot op de bodem hebben onderzocht, ook als het gaat om een ​​veldhoorzitting in laatstgenoemde, om de zachte uitspraken van officier van justitie Alvin Bragg te onderzoeken. -beleid inzake misdaad. Het Congres moest ook tussenbeide komen om te voorkomen dat een DC-misdaadwet daadwerkelijk in werking zou treden verzacht boetes.

In de volgende paragraaf wordt vervolgens beweerd dat “Het terugdringen van geweld en criminaliteit een topprioriteit is voor mijn regering”, hoewel de misleidende formulering van de kwestie en de reactie van Biden en zijn mede-democraten op illegale immigrantencriminaliteit nauwelijks enig vertrouwen wekken.

Tientallen jaren terug in de tijd luidt de verklaring van Biden verder: “Als senator van de Verenigde Staten steunde ik de wet die het Crime Victims Fund in het leven riep, dat slachtoffers rechtstreeks vergoedt en diensten voor slachtofferhulp financiert. Als president heb ik een wet ondertekend om de slachtoffers aan te vullen en te ondersteunen. versterk het fonds zodat slachtoffers toegang kunnen blijven houden tot de middelen die ze nodig hebben.”

Als het gaat om de tijd van Biden als senator en die van toepassing is op de misdaad, is het ook de moeite waard om naar voren te brengen hoeveel kritiek hij kreeg op zijn Violent Crime Control and Law Enforcement Act, die in 1994 door de toenmalige president Bill Clinton tot wet werd ondertekend. zijn naam op de Biden-Thurmond Violent Crime Control Act van 1991, samen met segregationist Strom Thurmond.

In de lange paragraaf over de Violence Against Women Act (VAWA) vermeldde de proclamatie van Biden ook hoe “(n)ow meer overlevenden toegang hebben tot op trauma gebaseerde zorg, inclusief degenen in de LGBTQI+-gemeenschap en uit plattelandsgebieden”, een demografische dat de regering-Biden elke kans lijkt te noemen die ze krijgt.

Gezien het feit dat de Democraten zo geneigd zijn dit te doen, is het geen verrassing dat Biden ook een hele lange paragraaf wijdde aan ‘het aanpakken van de wapengeweldepidemie in Amerika’. Hij prijst ook dat hij in 2022 een wetsvoorstel inzake wapenbeheersing in wet heeft omgezet.

Biden heeft ook zorgwekkende opmerkingen gemaakt over zijn minachting voor het Tweede Amendement gedurende zijn ambtsperiode, waarbij hij vooral beweerde dat het ‘niet absoluut’ is, terwijl hij en de door abortus geobsedeerde Democratische Partij volhouden dat het zogenaamde recht op abortus dat wel is. Van zijn beweringen over kanonnen, tot zijn steunbetuigingen voor het wegwerken van handvuurwapens, tot de verschillende wapenbeheersingsmaatregelen, waaronder de maatregelen die tijdens zijn ambtstermijn aan het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn voorgelegd: hij is geen vriend van activisten voor wapenrechten.

Net zoals hij zich onder water bevindt op het gebied van misdaad in het algemeen en immigratie, is hij ook onder water op het gebied van wapens. Wat misdaad betreft, heeft RealClearPolling Biden op een goedkeuringsscore van 38,2 procent, terwijl 56,8 procent het afkeurt. Met immigratie is het nog erger: slechts 32,2 procent is het eens met de manier waarop Biden de kwestie aanpakt, terwijl 63,3 procent het afkeurt. Er zijn geen gemiddelde peilingen over de wapenkwestie, maar uit de peiling van The Economist/YouGov van vorige week blijkt dat slechts 35 procent van de geregistreerde kiezers zijn aanpak van de kwestie goedkeurt, terwijl 55 procent het afkeurt.

Bovendien zijn er zelfs in steden waar bijzonder strikte wapenbeheersingswetten gelden, zoals New York, nog steeds gewelddadige misdaden, waaronder de moord op NYPD-officier Jonathan Diller vorige maand. Zijn beschuldigde moordenaar had 21 eerdere arrestaties ondergaan. Toen hem destijds werd gevraagd naar de dood van Diller, kon de perssecretaris van het Witte Huis niet eens zijn naam zeggen. Ze las ook voor uit haar map terwijl ze condoleances betuigde en besteedde een aanzienlijk deel aan het aanpakken van wapenbeheersing, waarbij ze ook de wetgeving prees, net zoals Biden deed in deze proclamatie.

Karine Jean-Pierre heeft zojuist de dood van NYPD-officier Jonathan Diller gebruikt om aan te dringen op meer wapenbeheersing, zonder melding te maken van het soft-on-criminaliteitsbeleid van de door de Democraten geleide steden.

De man die agent Diller neerschoot heeft al 21 arrestaties achter de rug, onder meer wegens diefstal met voorbedachten rade en het verkopen van drugs aan… pic.twitter.com/hiw20Pxo3L

— Townhall.com (@townhallcom) 27 maart 2024

De proclamatie is 11 paragrafen lang, plus zijn handtekening. Er wordt echter geen melding gemaakt van illegale immigrantencriminaliteit.

Ongeacht de waarheidsgetrouwheid van de beweringen, is het ook opmerkelijk dat er, afgezien van de eerste en laatste twee alinea’s, geen aandacht wordt besteed aan het lot dat slachtoffers van misdaden en hun families ondergaan. Maar waarom zouden we dat verwachten van een president die tijdens de State of the Union-toespraak van vorige maand alleen maar naar Laken Riley verwees, omdat hij daartoe werd gedwongen door vertegenwoordiger Marjorie Taylor Greene (R-GA). Zelfs nog kon Biden de naam niet goed uitspreken van de 22-jarige vermoorde verpleegkundestudent, wiens beschuldigde moordenaar, Jose Antonio Ibarra, hier illegaal vanuit Venezuela is gekomen en al eerder was gearresteerd. In plaats daarvan noemde hij haar ‘Lincoln Riley’.

Het was echter tijdens die toespraak dat Biden, niet verrassend, ook maar al te graag opschepte over deze vermeende misdaadcijfers.

Biden heeft 21 april tot en met 27 april 2024 uitgeroepen tot de Nationale Week van de Rechten van Misdaadslachtoffers.