De politie zegt dat de misdaad in het centrum van Auckland is afgenomen

De gemeenteraad van Auckland zegt dat het de dakloosheid in de centrale stad aanpakt.
Foto: RNZ / Luke McPake

De politie in Auckland zegt dat ze erop gericht is ervoor te zorgen dat mensen zich veilig voelen als ze de stad binnenkomen, terwijl ze de misdaad en dakloosheid in de centrale stad aanpakken.

Het Veiligheids- en Regelgevingscomité van de Auckland Council hoorde eerder deze maand een rapport van de autoriteiten, met een update over hun doelstellingen om met de gemeenschap samen te werken om de stad veiliger te maken.

Sommigen van degenen die dakloos leken te zijn, zijn dat niet, aldus de politie.

Gebiedscommandant inspecteur Grant Tetzlaff vertelde de raad dat ze onderscheid maken tussen daklozen en ‘hustlers’, een term die door andere instanties wordt gebruikt voor degenen die een plek hebben om te verblijven, maar nog steeds op pad zijn om leden van de gemeenschap om geld te vragen.

In een verklaring aan RNZ zei Tetzlaff dat het aanpakken van huisvesting, gezondheidszorg en verslavingsproblemen de daklozenpopulatie en de antisociale activiteit in de stad zou verminderen.

‘Dakloos zijn is op zichzelf geen misdaad’, zei hij. ‘Het is een maatschappelijk probleem dat een gezamenlijke inspanning vereist om de onderliggende problemen aan te pakken.

“De politie werkt samen met een aantal instanties om hen te ondersteunen bij het aanpakken van deze problemen.”

Agenten gingen de gemeenschap in vanuit een patrouillebasis aan Federal Street en vanuit de Auckland City Police Hub, zei Tetzlaff.

En gegevens lieten een vermindering van de criminaliteit in de centrale stad zien.

“Hoewel onze analyse heeft aangetoond dat de misdaadcijfers de afgelopen maanden zijn afgenomen, bestaat er nog steeds de perceptie dat asociaal en hinderlijk gedrag van invloed is op het vermogen van mensen om zich welkom en veilig te voelen in het CBD”, zei hij.

“De politie moedigt mensen die de stad binnenkomen voor hun vrije tijd en het nachtleven aan om hun gezond verstand te gebruiken, vooral als ze alcohol drinken.”

Een overzicht van de statuten van de raad op het gebied van openbare veiligheid en overlast, gepresenteerd tijdens de commissievergadering, benadrukte het belangrijkste aandachtspunt dat moet worden gericht op daklozen, of straatwānau, en hun collectieve aanwezigheid en activiteiten in de centrale stad.

Uit de evaluatie blijkt dat het invoeren van meer handhaving relatief eenvoudig zou zijn, waarbij richtlijnen en training zouden worden gegeven aan patrouillerend personeel en nalevingsteams.

Compliance manager van de Council, Adrian Wilson, zei dat ze momenteel niet de bevoegdheid hebben om mensen fysiek te verplaatsen.

Hij zei dat het enige dat de gemeenteambtenaren konden doen, was degenen die de problemen veroorzaakten, te vragen verder te gaan.

“Regelmatig vragen onze teams die daar zijn mensen om weg te gaan als ze een obstakel veroorzaken, of om iets te verplaatsen dat een obstakel kan veroorzaken”, zei hij.

“Maar het fysiek verplaatsen van een persoon, er zijn eigenlijk geen bevoegdheden, en ik zie geen bevoegdheden die via een statuten zouden kunnen worden ingevoerd die dat mogelijk zouden maken.”

Wilson zei dat er rekening moet worden gehouden met de Bill of Rights als het gaat om het fysiek verplaatsen van mensen.

De Raad had eerder gezegd dat het uitbannen van dakloosheid een ‘onredelijk’ doel was.

Wilson zei dat er op elk moment ongeveer 30 mensen in de stad in het wild sliepen, en dat de gemeente bleef werken aan het aanpakken van de situatie, waarbij meerdere instanties betrokken waren.

“Het gaat over veiligheid en het gaat over percepties van veiligheid”, zei hij.

“Zeker, we werken samen en hebben onze aanpak gebundeld om ervoor te zorgen dat mensen zich veilig voelen in Auckland, en ik denk dat er verbeteringen zijn geweest en dat het verbetert, en we gaan zo hard werken als we kunnen om ervoor te zorgen dat gebeurt.”

Wilson zei dat het vaak werd gedaan om daklozen en anderen op één hoop te gooien, omdat mensen degenen observeerden die misschien dakloos leken, maar in werkelijkheid gehuisvest waren.

Hij zei dat het gemeentepersoneel op straat weet wie dakloos is en wie niet.

“Ze kennen alle problemen en alle verschillende tactieken die ze gebruiken om zich druk te maken”, zei Wilson.

Ann-Marie Searchfield, medevoorzitter van Tāmaki Makaurau Collaboration to End Homelessness, tevens Chief Operating Officer bij Lifewise Trust, zei dat degenen met wie ze werkten vaker het slachtoffer waren van asociaal gedrag dan de daders.

“Hoewel we een situatie zien waarin mensen de twee aan elkaar toeschrijven, weten we in het algemeen dat de mensen met wie we werken die dakloos zijn veel kwetsbaarder zijn en veel waarschijnlijker slachtoffers zullen zijn dan dat ze daadwerkelijk de belangrijkste drijfveren daarvan zijn. soort gedrag”, zei ze.

“Als we met hen zouden samenwerken op een manier die hun behoeften ondersteunt, is de kans veel groter dat we een vermindering van antisociaal gedrag zullen zien.”

Searchfield zei dat degenen die binnenkomen om gebruik te maken van het nachtleven van de stad vaak asociaal gedrag vertonen.

Huisvesting is een mensenrecht, zegt ze.

Lifewise heeft samengewerkt met het Housing First Collective in Auckland en heeft sinds 2017 ongeveer 1300 huishoudens gehuisvest, waaronder 1100 kinderen.

Ongeveer 94 procent van degenen die van hun diensten gebruikmaken, blijft gehuisvest, zei ze.

“Het is dus veel minder waarschijnlijk dat we, als we dit soort modellen kunnen gebruiken, mensen op straat het slachtoffer zien worden van antisociaal gedrag, en onbedoeld verstrikt raken in dat soort antisociaal gedrag,” ze zei.

“Het is complex, maar ‘huisvesting eerst’ en een op bewijs gebaseerde aanpak, daar willen we meer van zien.”

“Je krijgt een beter rendement op je investering uit dit soort doelgerichte activiteiten voor mensen – doelgerichte samenwerking en doelgerichte hulpverlening aan deze gemeenschappen, en het samenvoegen van deze gemeenschappen, dan met het gebruik van beveiliging”, aldus Searchfield.