Aanbieders van begeleid wonen kunnen stappen ondernemen om het tekort aan arbeidskrachten en de kwaliteit aan te pakken, zegt de Alzheimer’s Association tegen senatoren

Terwijl federale wetgevers nadenken over manieren om het personeelstekort en de kwaliteit van het personeel in seniorengemeenschappen en andere instellingen voor langdurige zorg aan te pakken, hebben de Alzheimer’s Association en haar belangenorganisatie, de Alzheimer’s Impact Movement, enkele specifieke suggesties voor begeleid wonen en geheugenzorggemeenschappen.

Vierendertig procent van de bewoners van begeleid wonen heeft de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie (de schatting van de federale overheid ligt hoger, op 42%), en “(een) adequate en goed opgeleide beroepsbevolking is van fundamenteel belang voor het bieden van hoogwaardige dementiezorg,” zeggen de organisaties in een brief die is voorgelegd aan de speciale commissie voor veroudering van de Amerikaanse Senaat ter verslage van de hoorzitting die zij dinsdag heeft gehouden, getiteld ‘Het personeelsbestand in de langdurige zorg: tekorten aanpakken en het beroep verbeteren.’

De behoefte aan leden van het betaalde personeel in de dementiezorg neemt in alle omgevingen toe naarmate de prevalentie van de ziekte van Alzheimer toeneemt, schreven de groepen. “Van 2016 tot 2026 zal de vraag naar directe zorgmedewerkers naar verwachting met meer dan 40% groeien, terwijl hun beschikbaarheid naar verwachting zal afnemen”, zeiden ze.

Aanbevelingen specifiek voor begeleid wonen

Veel van de punten in de brief van 16 april weerspiegelden de punten die de groepen hadden gemaakt in een brief van 25 januari aan de Vergrijzingscommissie voor de opname van een hoorzitting met de titel “Voorzieningen voor begeleid wonen: inzicht in de opties voor langdurige zorg voor oudere volwassenen.”

In de brief van 16 april werd bijvoorbeeld ook verwezen naar de Dementia Care Practice Recommendations voor professionele zorgverleners van de Alzheimer’s Association, uitgebracht in 2018, waarin voor een deel wordt opgeroepen tot zorgverleners om “een ondersteunende gemeenschap voor individuen, gezinnen en personeel te creëren en in stand te houden.”

De organisaties herhaalden ook dat, om een ​​sterk personeelsbestand in de dementiezorg te behouden, begeleid wonen gemeenschappen:

• over voldoende personeel beschikken om te allen tijde, dag en nacht, goede zorg mogelijk te maken;
• ervoor te zorgen dat alle medewerkers voldoende zijn opgeleid in alle aspecten van de zorg, inclusief de dementiezorg;
• medewerkers adequaat belonen voor hun werk;
• zorgen voor een ondersteunende sfeer voor personeelsleden die hun bijdragen aan de algehele kwaliteitszorg waarderen, omdat een betere werkomgeving zal resulteren in een lager verloop in alle zorgomgevingen; En
• ervoor te zorgen dat medewerkers de kans krijgen om door te groeien.

Ook onder hun personeelsgerelateerde aanbevelingen zeiden de organisaties opnieuw dat begeleid wonen-gemeenschappen:

• zorgen voor een gedegen oriëntatieprogramma voor nieuwe medewerkers, evenals voor permanente opleiding;
• systemen ontwikkelen voor het verzamelen en verspreiden van persoonsgerichte informatie;
• communicatie, teamwerk en interdepartementale/interdisciplinaire samenwerking aanmoedigen;
• het opzetten van een betrokken, meedenkend en ondersteunend leiderschapsteam;
• het bevorderen en aanmoedigen van relaties met bewoners, personeel en familie; En
• evalueer systemen en voortgang routinematig voor continue verbetering.

‘Overweeg voorstellen die staten steunen’

De organisaties drongen er ook bij het Vergrijzingscomité op aan om “voorstellen te overwegen die staten ondersteunen bij het implementeren en verbeteren van dementietraining voor directe zorgverleners, evenals hun toezicht op deze activiteiten”, en ze deden specifieke aanbevelingen voor opleidingsbeleid.

De groepen riepen ook op tot uitbreiding van het gebruik van een telementoringprogramma dat bekend staat als Project ECHO. “Deze onderwijsmodellen kunnen de capaciteit van zorgverleners verbeteren, vooral die in landelijke en achtergestelde gebieden, over hoe ze het beste kunnen voldoen aan de behoeften van alle patiënten, inclusief mensen met de ziekte van Alzheimer,” schreven ze.

Een wetsvoorstel dat in het Huis van Afgevaardigden is ingediend (de Accelerating Access to Dementia and Alzheimer’s Provider Training, of AADAPT, Act, HR 7688), zou het programma uitbreiden door middel van subsidies, “om de kennislacunes en problemen met de arbeidscapaciteit aan te pakken waarmee eerstelijnszorgverleners worden geconfronteerd, gezien de toenemende bevolking die leeft met de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie”, merkten ze op.

In de brief werden ook potentiële investeringen besproken in directe zorgmedewerkers in verpleeghuizen, palliatieve zorg en hospicezorg, en thuis- en gemeenschapsdiensten.

Lees de brief hier.

De voorzitter van de commissie introduceert het wetsontwerp

Als McKnight’s Senior Living Eerder gemeld kondigde de voorzitter van de Senaatscommissie voor Vergrijzing, senator Bob Casey (D-PA), de introductie aan van de Long-Term Care Workforce Support Act, S 4120, tijdens de hoorzitting van de commissie op 16 april, waarbij hij opmerkte dat bijna 70% van de begeleid wonen gemeenschappen hebben aanzienlijke of ernstige tekorten aan arbeidskrachten gemeld.

Casey zei dat het wetsvoorstel ervoor zou zorgen dat mantelzorg een duurzame, levenslange carrière kan zijn door “substantiële” nieuwe financiering te verstrekken ter ondersteuning van werknemers in begeleid wonen en andere delen van het continuüm van de langdurige zorg. Concreet zou het wetsvoorstel volgens hem mogelijkheden bieden voor mensen om de arbeidsmarkt te betreden, de lonen en arbeidsvoorwaarden te verbeteren, een respectvolle en veilige werkomgeving te garanderen en best practices op het gebied van werving en opleiding te introduceren om retentie te bevorderen.

Voorstanders van de seniorensector in de woonsector boden gemengde kritieken op het wetsvoorstel, hoewel het Center for Excellence in Assisted Living (CEAL@UNC) een van de groepen was die het formeel onderschreven.

Senator Mike Braun (R-IN), lid van de Senaatscommissie voor de Vergrijzing, waarschuwde echter tegen een federale ‘one-size-fits-all’-benadering, wat suggereert dat innovatie op staats- en lokaal niveau nodig is om aan de toegenomen vraag naar directe toegang te voldoen. zorgprofessionals.